cc: vs. c.c.

Gece gece bu manyak ne diyor dediğinizi duyar gibiyim ama beynimden vücudumun muhtelif yerlerine yayılan nöronlarım arasında değişik etkileşimler sonucu düşüncelerimi toparlayıp kağıda dökemiyorum. Mazur görün.

Mevz-u bahis olan, tek bir harfin replike vaziyette kullanımını içeren iki yapı. Neymiş bu diyeceksiniz cc: ya da c.c. Ne var bu saçmalığın arkasında?

Bugün farkettim ki birey olarak bu dünyada "hiçbir şeyiz". Burada bahsettiğim, kendi benliğimizin kişiliğimizin ve bedenimizin bütünleştirerek oluşturduğu nefes alan, duruşu, tavrı, davranışları, duyguları, düşünceleri ve bakış açıları olan, biyolojik olarak "varolduğu" kabul edilen organizmamız. Gelin görün ki aslında yokuz.

Yokuz! Çünkü işyerinde gönderilen bir mailin cc: sinde, "carbon copy"de, adımız hafif kaldığı için yokuz.
Yokuz! Çünkü telefonda insanlarla diyalog kurup, görüşüp anlaşamadığımız, ikna edemediğimiz veya adam yerine konmadığımız için yokuz.
Yokuz! Çünkü iki kişinin arasındaki anlaşmazlığı insani biçimde çözemediğimiz için cc: de sadece ismi geçerek tüm problemleri ortadan kaldıran insanlar var olduğu için yokuz.
Yokuz! Çünkü cc: ye sığınacak kadar aciz olduğumuz için yokuz.

Ya diğer cenaha ne demeli c.c.

İlk çıkarımın ardından yine farkettim ki bizler, bu dünya bittikten sonra da, "varoluşumuzun" bittiği yerde de "hiçbir şeyiz". Varlığının yüceliğinden tutun da bahşedilen hayatı, yaşamı altın tasta sunulmuş bir nimet olarak algılaması gereken ve bittiği yerde sonsuz ödüllerle ödüllendirilecek olan fani bedenler.

Yokuz! Çünkü kutsal kitaplarda en fazla iki satırda bir zikredilen kısaltmayı, "celle celâlüh", O'nu övme "O uludur." deme zorunluluğu hissettiğimiz için yokuz.
Yokuz! Çünkü kendi acizliğimizi O'nun ululuğunda kaybedettiğimizi sandığımız için yokuz.
Yokuz! Çünkü hergün bizden daha ulu varlığın üstünlüğünü onaylayarak hayatımıza devam edebilmemizi sağlayabildiğimiz için yokuz.

Yokuz! Çünkü kendi yarattığımız bir harfe, "c" yi hayatımızda kendimizden fazla önemsediğimiz için yokuz.

Kim bilir belki varolan "c"dir de benim haberim yoktur.