Geçen gördüm otobüste seni. Her zaman ki gibi metrobüsün en arka kapısındaki karşılıklı dörtlü koltuğun yola doğru kısmında cam kenarına oturmuştun. Makyajın her zaman ki gibi gene biraz aşırıya kaçmıştı. Otobüsteki her erkek dönüp bir kez bakıyordu, tabii ben de… Kimseye yüz vermiyordun. Klasın sarsılırdı yoksa. Ama biliyor musun? Herkes mastürbasyon malzemesi olarak bakarken sana, ben biraz tiksintiyle bakıyorum. Her daim yükseklerde olan burnunu alıp sürtesim geliyor yere.
25 yaşlarındasın. Nedir bu afra tafran? Sadece güzelsin veya kadınsın diye peşinde mi koşmam gerek. Nedir üstünlüğün benden? Üstün olabileceğini mi düşünüyorsun hem cinslerinden? Kadınlığını mı öne çıkardığını sanıyorsun? Tamamıyla aptalca. Küçük bir kız çocuğundan farkın yok senin. Birilerini beğendirme çabası uğranı boyalı palyaçolara benzemekle kadın olduğunu mu sanıyorsun? Veya havalı topuklularınla. Giydiğin elbise mi seni daha olgun gösteriyor. Kendini kandırıyorsun.
Burada sana bir önerim var. Seni de askere gönderelim. Değersizliğini vuralım yüzüne. Elbiselerin olmadan, makyaj çantan olmadan, pahalı süslerin olmadan da kadın hissedebilecek misin kendini? Verilen en saçma emirleri bile uygulamadığın zaman ceza yiyiverince bakalım üstün insan gibi hissedebilecek misin kendini? Kadınlığın bir zara, elbiselere, makyajlara, paraya bağlı olmadığını, tamamen davranış bütünlüğüyle ilgili olabileceğini anlayabilecek misin acaba? Kast sistemi kurmadan da insanlara yaklaşılabileceğini gösterelim sana. Görmezden geldiğin çevreyi gösterelim sana. İnsanların hepsine muhtaç olduğun kavrayabilecek misin? Veya yaşadığın hayatın kıymetini kibirle değil de anlayışla arttırabileceğini görebilecek misin?
Durağa da geldim şimdi. Bakıyorum yüzüne de, pek ihtimal vermiyorum. Soğuk bakan gözlerinde artık bir istek okunmuyor. Böyle gelmiş böyle gider diyor gibisin. Değiş artık. Biraz olumlu, biraz anlayışlı ol. Kadınlığını sergile biraz. Çocuk ruhunu kaybetme ama…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder